(ur. 21 czerwca 1928 r. w Baranowicach k. Żor) - polski biskup katolicki, palotyn. W 1948 podjął naukę w Niższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Chełmnie i trzy lata później zdał tam egzamin dojrzałości. Od 1951 odbywał nowicjat pallotyński w Ząbkowicach Śląskich. Następnie w latach 1952 -1957 ukończył studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym w Ołtarzewie.  Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1957 z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego.  Później kontynuował studia na Wydziale Prawa Kanonicznego KUL, gdzie uzyskał kolejno magisterium i licencjat. Od jesieni 1961 wykładał prawo kanoniczne w seminarium ołtarzewskim (do 1989).W 1962 r. rozpoczął pracę w Sekretariacie Konferencji Episkopatu Polski.  Był referentem, a od 1968 kierownikiem Biura Prasowego Episkopatu Polski. Z nominacji Pawła VI był w latach 1974-1994 konsultorem Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. W listopadzie 1980 został członkiem-sekretarzem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Episkopatu Polski i Rządu PRL, brał udział w przygotowaniach kolejnych pielgrzymek papieskich do Polski. W Konferencji Episkopatu Polski pełnił też funkcje sekretarza pomocniczego (od 1983), wiceprzewodniczącego Komisji ds. Środków Społecznego Przekazu, członka Komisji ds. Wydawnictw Kościelnych. Ponadto był kościelnym asystentem w Kościelnym Komitecie Rolniczym. W 1987 znalazł się w składzie Komisji Mieszanej Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski ds. nawiązania stosunków dyplomatycznych między Watykanem i Polską. Uczestniczył w obradach  ,,okrągłego stołu". W latach 1989-1994 był zastępcą sekretarza Episkopatu Polski, od 1994 przewodniczył Komisji Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu. Brał także udział w pracach Komisji Prawnej Episkopatu i Komisji Wspólnej Episkopatu Polski i Rządu oraz Kościelnej Komisji Konkordatowej.Ks. Orszulik został mianowany biskupem tytularnym Vissalsy i pomocniczym w diecezji siedleckiej 8 września 1989 roku. Sakrę biskupią otrzymał 8 grudnia 1989 w katedrze w Siedlcach z rąk prymasa kardynała Józefa Glemp. Przyjął zawołanie biskupie Christo in aliis servire ("Służyć Chrystusowi w innych"). Pełnił w diecezji siedleckiej funkcję wikariusza generalnego. Biskupem diecezjalnym w Łowiczu został 25 marca 1992, po erygowaniu diecezji, ingres do łowickiej katedry odbywając 12 kwietnia tegoż roku. Na czas jego rządów w diecezji przypadło erygowanie Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu (we wrześniu 1992), utworzenie Kolegium Katechetycznego w Łowiczu, reaktywowanie tamtejszej kapituły archikolegiackiej, powołanie diecezjalnej Caritas. 22 maja 2004, po osiągnięciu wieku emerytalnego, przeszedł w stan spoczynku.